کد مطلب:150202 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:234
جنگ کاخ سبز با ارزش های دینی
معاویه با ساختن كاخ سبز، فرهنگ ارزشی جامعه را تغییر داد، یعنی از آن به بعد «بزرگی» به داشتن ساختمان های باشكوه است، نه به ایمان ژرف و عمیق. حسین علیه السلام بنا دارد این نظام ارزشی را تغییر دهد تا انسان در نظام ارزشی دروغین معاویه، اسیر زمین و سنگ و گچ بری نگردد و از آن آسمان و ملكوت و خدا باز بماند، و در پوچی زندگی دست و پا زند، و در آن حال نه می تواند زندگی پیشنهادی معاویه را بپذیرد، و از عهد محمدی صلی الله علیه و آله كه خبرش در ذهن ها هنوز مانده است، كاملا فاصله بگیرد، و نه می تواند در چنان شرایطی كه نظام ارزشی معاویه در جامعه جریان دارد به عهد دینی برگردد.
امام در موقعیتی نسل موجود را درك كردند كه معاویه شرایطی ساخته بود تا آن نسل نه جرأت و همت زیر پا گذاشتن نظام دروغین معاویه را داشته باشند و نه همت برگشتن باتمام وجود به عهد دینی را. نه می توانستند دل از عهد دینی بركنند و نه به خودی خود به آن بازگردند. و به آن نسل در آن شرایط كمك می شد وگرنه متوقف و پوچ می شدند لذا حسین علیه السلام راه برگشت به عهد دینی را به آن ها نشان داد و آنان را به آن عهد دعوت كرد. حتی اگر به شهادت ختم شود باز تنها راه، همان راه حسینی یعنی بازگشت به عهد دینی است، و جرأت شهید شدن در این راه خدمت بزرگی است به ملتی كه می خواهد انتخاب بزرگ داشته باشد، چرا كه اسیر پوچ انگاری معاویه ای شدن، نه چاره ی درد است و نه امكان تحمل آن موجود می باشد. كه اگر احیاء خود را می خواهی باید خیلی چیزها را فدا كنی. این حیله و القای معاویه بود كه هم می توان دیندار بود، و هم بر عهد معاویه ای پا برجا. حسین علیه السلام نشان داد كه عهد دینی با عهد معاویه ای
سازگار نیست و جمع بین این دو ممكن نیست و در عهد معاویه ای از خانه امن بقا در بندگی بیرون خواهی ماند، وگرنه حسین علیه السلام هم چنین می كرد.
یكی بشر را دعوت به پوچی و سرگرمی می كند، و یكی تمام این ها را زیر پا می گذارد تا قلب انسان را با خدا آشنا كند، و حسین علیه السلام راهی را نشان داد تا بشر هیچ وقت سرگردان نماند و محكوم نظام ارزشی دروغین زمانه نگردد، آنگاه كه آن نظام، انسانها را به غیر عهد فطری و الهی می خواند.
چرا كه بشر همواره در طلب خانه امن روحانی و معنوی برای خود بوده تا در سایه دین این خانه امن را بنا كند و حیات ابدی خود را در همین دنیا، خارج از زمین و زمان خاص پایه گذاری كند و به همین جهت از پوچی می هراسد، چرا كه پوچی یعنی ماندن و بودنی بودن آن خانه امن خارج از زمان و مكان.
امام در موقعیتی نسل موجود را درك كردند كه معاویه شرایطی ساخته بود تا آن نسل نه جرأت و همت زیر پا گذاشتن نظام دروغین معاویه را داشته باشند و نه همت برگشتن باتمام وجود به عهد دینی را. نه می توانستند دل از عهد دینی بركنند و نه به خودی خود به آن بازگردند. و به آن نسل در آن شرایط كمك می شد وگرنه متوقف و پوچ می شدند لذا حسین علیه السلام راه برگشت به عهد دینی را به آن ها نشان داد و آنان را به آن عهد دعوت كرد. حتی اگر به شهادت ختم شود باز تنها راه، همان راه حسینی یعنی بازگشت به عهد دینی است، و جرأت شهید شدن در این راه خدمت بزرگی است به ملتی كه می خواهد انتخاب بزرگ داشته باشد، چرا كه اسیر پوچ انگاری معاویه ای شدن، نه چاره ی درد است و نه امكان تحمل آن موجود می باشد. كه اگر احیاء خود را می خواهی باید خیلی چیزها را فدا كنی. این حیله و القای معاویه بود كه هم می توان دیندار بود، و هم بر عهد معاویه ای پا برجا. حسین علیه السلام نشان داد كه عهد دینی با عهد معاویه ای
سازگار نیست و جمع بین این دو ممكن نیست و در عهد معاویه ای از خانه امن بقا در بندگی بیرون خواهی ماند، وگرنه حسین علیه السلام هم چنین می كرد.
یكی بشر را دعوت به پوچی و سرگرمی می كند، و یكی تمام این ها را زیر پا می گذارد تا قلب انسان را با خدا آشنا كند، و حسین علیه السلام راهی را نشان داد تا بشر هیچ وقت سرگردان نماند و محكوم نظام ارزشی دروغین زمانه نگردد، آنگاه كه آن نظام، انسانها را به غیر عهد فطری و الهی می خواند.
چرا كه بشر همواره در طلب خانه امن روحانی و معنوی برای خود بوده تا در سایه دین این خانه امن را بنا كند و حیات ابدی خود را در همین دنیا، خارج از زمین و زمان خاص پایه گذاری كند و به همین جهت از پوچی می هراسد، چرا كه پوچی یعنی ماندن و بودنی بودن آن خانه امن خارج از زمان و مكان.